Het is als een tijd geleden dat ik een update heb gegeven over hoe het hier gaat… vandaag is het 20-6-23.
Heel langzaam voel ik me de afgelopen 2 weken iets “lichter” ik ben er nog lang niet, echt nog lang niet maar het gevoel voelt niet meer zo zwaar en donker. Ik begin langzaam aan ook weer plezier te krijgen in de dagelijkse dingen zoals het draaien van de was of het doen van mijn huishouden, het klinkt zo bizar maar ik was gewoon niet meer in staat om ook maar iets te doen ik had dagen weken die me voorbij gingen zonder dat ik zelf aanwezig was alles trok echt aan me voorbij als een waas.
Ik moet zeggen dat ik zonder therapie nog niet op dit punt was beland, ik durf wel te zeggen dat ik zonder therapie mijn kop weer ver het zand in had gestoken 1000 en 1 maskers terug op had gezet en door had gebikkeld tot ik er bij neer zou vallen iets wat eigenlijk gewoon geen optie is.
Ik probeer zoveel mogelijk te genieten waar mogelijk en mijn stress level laag te houden iets wat best lastig is in de buurt waar ik woon na het scheld kanon wat er over me heen is gekomen zijn er nog meer nare dingen gebeurd waaronder een hoop stront wat midden op mijn pad is gelegd en ook de auto van mijn visite die ze vol hebben gegooid met zand aan de binnenkant dus ook mijn visite hun spullen zijn niet meer veilig als dat hier voor de deur staat… ik heb uit noodzaak een camera gekocht die nu 24/7 de boel in de gaten houd. Toen wij hier 10 jaar geleden kwamen wonen had ik me dit nooit kunnen bedenken. Mijn kinderen die niet buiten spelen mijn mentale gezondheid door het putje en nu ook nog onze bezittingen die worden besmeurd en vernield. De politie die niets kan doen behalve een dossier opbouwen en de woningbouw trekt zijn handen ervan af…
Ondanks dit alles probeer ik echt zo positief mogelijk in het leven te blijven staan en te genieten van ons leven en de veranderingen die er komen zoals mijn zoon die na de zomervakantie naar de middelbare school gaat naar het VWO!! echt super super super trots op hem! En dan ons meisje die naar groep 4 gaat en al op het lees niveau zit van groep 7. Zo trots op onze kinderen dat ze ondanks alles het zo goed doen op school!
En wat me vooral helpt is schrijven ik schrijf elke dag of het nou is wat er in me hoofd speelt of dat het mijn to do list is voor de volgende dag of een combi van die 2 het maakt me hoofd wat leger en dat is dan ook precies de bedoeling!
Voor vandaag hou ik het hier bij leuk dat je weer kwam lezen en onthoud dat hulp vragen geen schande is ook al kan je veel alleen en ben je gewend altijd alles alleen te doen.
Liefs en tot de volgende, Agnetha
